Το Καλλιμανοττούλειο Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο (Κ.Ε.ΔΙ.Κ.) άρχισε να κτίζεται ως Γηροκομείο το έτος 1970 με πρωτοβουλία του Σωματείου «Οι Φίλοι του Γηροκομείου» και με έμπνευση του τότε προέδρου του, Αποστόλου Τσεκούρα.
Στις αρχές του 1979 περιήλθε από δωρεά στην κυριότητα της Ιεράς Μητροπόλεως και ενώ ακόμα οι οικοδομικές εργασίες βρίσκονταν στα σπάργανα. Με πρωτοβουλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ άλλαξαν ριζικά τα αρχιτεκτονικά σχέδια και διευρύνθηκε ο σκοπός του Ιδρύματος.
Στις 8 Οκτωβρίου 1989 πραγματοποιήθηκαν με κάθε επισημότητα τα εγκαίνια του Καλλιμανοπουλείου Εκκλησιαστικού Διακονικού Κέντρου.
Στην προσφώνηση του τότε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ανέφερε μεταξύ άλλων: «...Από σήμερα κι εμπρός ο επισκέπτης των Καλαβρύτων θα βλέπει δίπλα-δίπλα δύο μεγάλα μνημεία: Στη Ράχη του Καπή το μνημείο του μίσους. Στην πλαγιά του Άη Γιώργη θα καμαρώνει το μνημείο της Αγάπης, το Καλλιμανοπούλειο. Και τα δύο τα έστησαν άνθρωποι. Το πρώτο το έστησαν άνθρωποι δίχως θεό. Το δεύτερο το έστησαν οι άνθρωποι του θεού!(…) Το Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο που εγκαινιάζουμε σήμερα έχει διπλό προορισμό. Πρόκειται να διακονήσει το σώμα και το πνεύμα της Αυτού Μεγαλειότητος, του ανθρώπου. Σε εκείνους που τώρα πέρασαν στην εφεδρεία της ζωής και περιμένουν τη δική μας ανταπόδοση, τη δική μας αγάπη και “περικράτησι” κατά την ευχή της Εκκλησίας “το γήρας περικράτησον”.
Το Καλλιμανοπούλειο είναι συγχρόνως και Φάρος πνευματικής ακτινοβολίας διότι με τις δραστηριότητές του θα καλύψει ένα ευρύτατο φάσμα πολιτιστικών, κοινωνικών και ιεραποστολικών αναγκών της κοινωνίας μας (...)».
Κι απευθυνόμενος προς την κοινωνία των Καλαβρύτων υπογράμμισε:«... Και τώρα, αγαπητοί μου Καλαβρυτινοί, απευθύνομαι προς όλους σας, το Καλλιμανοπούλειο όχι μόνον έχει την ανάγκη της αγάπης όλων μας αλλά και μας καλεί σε μια σταυροφορία αγάπης. Ελάτε, λοιπόν, αγαπημένοι μου αδελφοί, ελάτε να δουλέψουμε όλοι μαζί αδελφωμένοι μέσα στο ΚΑΛΛΙΜΑΝΟΠΟΥΛΕΙΟ και για το ΚΑΛΛΙΜΑΝΟΠΟΥΛΕΙΟ (...)»
Εξάλλου, στην ομιλία του, ο Μέγας Ευεργέτης κ. Γρηγόριος Καλλιμανόπουλος τόνισε: «Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση εγκαινιάζω σήμερα το Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο. Η χαρά μου οφείλεται στο πέρας μιας επιτυχημένης προσπάθειας πολλών, στην οποία πρωτοστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Αμβρόσιος. Κι όπως έχω δηλώσει στο παρελθόν ήταν αυτός που με την ιδιοφυΐα του, τη φαντασία του καθώς και τη θαρραλέα ψυχή του με έπεισε να συμμετάσχω κι εγώ σ' αυτή την προσπάθεια. Το άλλο συναίσθημα μου: η συγκίνηση, πηγάζει από την εκπλήρωση του χρέους μου απέναντι στον πατέρα μου; προπάντων στην ηθική του που με καθοδήγησε στη δική μου ζωή και καριέρα, με το παράδειγμα μιας υψηλής κι αξιοπρεπούς συμπεριφοράς. Κι είναι επίκαιρο σήμερα σε μια εποχή που παραβλέπεται η ηθική να μιλήσουμε, να τονίσουμε την ηθική (…).
Είμαι βέβαιος πως ο πατέρας μου, απ' όπου είναι δυνατόν να μας παρακολουθεί συμμερίζεται την ικανοποίηση που εμείς αισθανόμαστε, πως όλα αυτό, το κτίριο, εμείς μαζεμένοι εδώ, στην πατρίδα του, στον τόπο που τίμησε ο ίδιος με διάφορους τρόπους και που τιμούσε προσωπικά -ακόμα κρεμώντας στον τοίχο τα όπλα του προπάππου του, του Καπετάν Καλλιμάνη- ναι, είμαι βέβαιος πως ο πατέρας συμμερίζεται την ικανοποίησή μας, πως όλα αυτά είναι αντάξια του ύψους του (…)».

Μητροπολίτης Καλαβρύτων & Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος.

amvrosiosΈνας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος έχει αναλάβει τα ηνία της Ιεράς Μητρόπολης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας από το 1978 και συνεχίζει με πρωτόγνωρο ζήλο το έργο του μέχρι και σήμερα. Δεν είναι άλλος από τον Σεβαστό μας Ποιμενάρχη, τον Μητροπολίτη μας κ.κ. Αμβρόσιο, που με το αξιοζήλευτο έργο του έχει καταφέρει να προσφέρει στοργή και αγάπη σε εκατοντάδες αναξιοπαθούντες, ηλικιωμένους και ανήμπορους ανθρώπους. Άνοιξε την αγκαλιά της εκκλησίας μας για να χωρέσει κάθε άνθρωπο που βρισκόταν σε ανάγκη και χρειαζόταν ένα στήριγμα, ένα λιμάνι ηρεμίας, ένα χέρι βοήθειας.
Χρόνια τώρα δεν υπολόγισε ποτέ εμπόδια, δυσκολίες και κούραση. Έχοντας στο πλευρό του άξιους συνεργάτες, δεν δίστασε ούτε μια στιγμή να διεκδικήσει, να ζητήσει, να παρακαλέσει, να πολεμήσει, προκειμένου να βοηθήσει τον συνάνθρωπο. Εμπνευσμένος οραματιστής, κατάφερε με πείσμα και αποφασιστικότητα να υλοποιήσει έργα που πριν μερικές δεκαετίες φάνταζαν όνειρο …απραγματοποίητο!
Το Αγάπης Μέλαθρον «ο Άγιος Χαράλαμπος», το Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο στα Καλάβρυτα, η μονάδα κατάκοιτων, οι κατασκηνώσεις «Το Όραμα», το Κελάρι της Αγάπης, το Στέκι της Αγάπης, ο Εκκλησιαστικός Βρεφονηπιακός Σταθμός «τα Αγγελουδάκια» και τόσα άλλα σπουδαία ιδρύματα, είναι το αποτέλεσμα προσωπικής του προσπάθειας. Κατάφερε να προσφέρει βοήθεια σε εκατοντάδες ανήμπορους ανθρώπους και παράλληλα να εξασφαλίσει εργασία σε εκατοντάδες συνανθρώπους μας. Το έργο της τοπικής μας εκκλησίας είναι γνωστό στα πέρατα του κόσμου γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι οι ομογενείς που εμπιστεύονται το Μητροπολίτη μας και στηρίζουν το έργο του!
Μοναδική ευχή όλων μας: Ο Θεός να του δίνει δύναμη και υγεία ώστε να συνεχίζει το Θεάρεστο έργο του και ταυτόχρονα ν’ αποτελεί πηγή έμπνευσης και παραδειγματισμού για όλους εμάς!
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Ποιμενάρχης μας κ. Αμβρόσιος, κατά κόσμο Αθανάσιος Λενής γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1938 στην πόλη των Αθηνών. Είναι το πρώτο τέκνο του Γεωργίου και της Νικολίτσας Λενή. Μετά τον Αθανάσιο γεννήθηκε η Αγγελική. Στην πόλη των Πατρών πού εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς, παρακολούθησε και περάτωσε την Στοιχειώδη και Μέση Εκπαίδευση.
Το Φθινόπωρο του 1956 κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της τετραετούς φοίτησής του, εργαζόμενος εξοικονομούσε τα προσωπικά του έξοδα, χωρίς να επιβαρύνει το ήδη χαμηλό οικογενειακό εισόδημα ασχολούμενος ταυτόχρονα με Ιεραποστολικές δράσεις όπως Χριστιανικές ομάδες και κατηχητικά.
Το έτος 1959 λαβών την εκ Θεού κλήση και αξιοποιώντας την προσωπική κλίση αφοσιώνεται στην πίστη και καθίσταται ιδρυτικό μέλος της μοναχικής αδελφότητας «Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ» η οποία αργότερα αναγνωρίζεται ως Συνοδική και Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή, υπό τον γέροντα Καλλίνικο Καρούσο, πρώην Μητροπολίτη Πειραιώς και με τον Χρήστο Παρασκευαϊδη, τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο.
Στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ, στα Μετέωρα, στις 25 Απριλίου 1961 κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Αμβρόσιος, και στις 31 Μαΐου του ίδιου έτους χειροτονείται Διάκονος από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου.
Το έτος 1962 επανέρχεται στην Αθήνα και τις 17 Ιουλίου 1963 χειροτονείται πρεσβύτερος και λαμβάνει το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Πατρών Κωνσταντίνο στην Ιερά μονή Αγίας Μαρίνας Αχαΐας. Από το 1963 ως και το 1967 υπηρετεί ως Εφημέριος και Ιεροκήρυκας στις Ενορίες Αγίων Αναργύρων στο Μαρούσι και Αγίου Γεωργίου στο Ψυχικό..Αποσπασμένος για ένα εξάμηνο υπηρέτησε τις ενορίες Ξινό Νερό, Ροδώνα, και Φανό της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης στα πλαίσια επάνδρωσης των παραμεθόριων περιοχών.
Στη συνέχεια, και επί μία δεκαετία υπηρετεί ως Πρεσβύτερος στο Σώμα της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής, ως Ιεροκήρυκας του Σώματος. Κατά την διάρκεια της προσφοράς του στην θέση αυτή, o Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος κυρός Σεραφείμ τον καλεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως Γραμματεύς-Πρακτικογράφος της Ιεράς Συνόδου.
Στις 13 Αυγούστου 1976 εκλέγεται παμψηφεί Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ταλαντίου και στις 17 του ίδιου μήνα στον Προφήτη Ηλία Παγκρατίου, χειροτονείται από τον Μακαριστό Σεραφείμ, αναλαμβάνοντας από τότε την θέση του Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, στην οποία διακρίθηκε διασώζοντας από βέβαιη καταστροφή το Ιστορικό Αρχείο της Συνόδου.
Στις 12 Οκτωβρίου 1978 εκλέγεται Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, στις 19 του ίδιου μήνα ενθρονίζεται στο Αίγιο, και μία εβδομάδα μετά, στις 25 Νοεμβρίου στα Καλάβρυτα. Από τότε υπηρετεί και προσφέρει στο ευσεβές πλήρωμα της Μητροπόλεώς μας, έχοντας αναδειχθεί ακούραστος εργάτης και Ποιμένας της Ποίμνης του Κυρίου.

Μέγας Ευεργέτης, κ. Γρηγόριος Καλλιμανόπουλος.

kallimanopoulosΟπωσδήποτε, μια τέτοια πολυσχιδής δραστηριότητα συνεπάγεται κι ένα δυσβάστακτο κόστος λειτουργίας. Τα έσοδα λοιπόν, προέρχονται κυρίως από δωρεές φιλάνθρωπων συμπεριλαμβανομένου και του Μεγάλου Ευεργέτη κ. Γρηγορίου Καλλιμανόπουλου.
Ο κ. Καλλιμανόπουλος, ομογενής εξ Αμερικής (έλκει την καταγωγή του από το Καλλιφώνιο Καλαβρύτων) αγκάλιασε με πατρική αγάπη το Καλλιμανοπούλειο από την πρώτη στιγμή κι όταν οι οικοδομικές εργασίες βρίσκονταν σε αρχικό στάδιο. Τότε κατέβαλε (σε τιμές 1985) 83.000.000 δραχμές και με την άνευ ορίων χρηματοδότησή του, το Καλλιμανοπούλειο ήχθη στο παρόν κάλλος.
Από την ημέρα της λειτουργίας του έως σήμερα, το προσωπικό του ενδιαφέρον και των συνεργατών του είναι διαρκές ενώ ενισχύει με ετήσια δωρεά τη δραστηριότητα του Ιδρύματος.
Επιπλέον, με απόφασή του καταβάλει την ετήσια δαπάνη του πετρελαίου θέρμανσης (κι ο χειμώνας στα Καλάβρυτα είναι βαρύς!), τη δαπάνη που προκαλείται από την αναγόμωση και συντήρηση των πυροσβεστικών μέσων ενώ το 2003 κατέβαλε περίπου € 650.000,00 για την πλήρη αναμόρφωση και ανακαίνιση του β' ορόφου του Κεντρικού κτιρίου (Διακονικού Κέντρου) και του περιβάλλοντος χώρου του πρώην Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Καλαβρύτων.

Δημήτριος Τούζιος, ευεργέτης του Ιδρύματος.

touzios1Μεγάλος ευεργέτης του Ιδρύματος είναι και ο Δημήτριος Τούζιος, εκ Λυκούριας καταγόμενος, ο οποίος κατέχει το προνόμιο να είναι ο πρώτος μεγάλος δωρητής διότι κάλυψε με δικά του έξοδα και μηχανήματα τις χωματουργικές εργασίες,δώρισε τα μάρμαρα των δαπέδων, παρείχε τεχνική υποστήριξη καθώς, επίσης, διέθεσε σημαντικό χρηματικό ποσό (συνολικά περίπου 33.000.000 δρχ σε τιμές της δεκαετίας του 1970) για την ανέγερση του κτιρίου. Προς τιμήν του, το Δ.Σ. ονόμασε το εστιατόριο των περιθαλπομένων «Αίθουσα Δημητρίου Τούζιου» και τοποθέτησε μέσα σ' αυτό, ένα ωραίο πορτραίτο τού μεγάλου αυτού Δωρητή, ενός ακόμη αφανούς ήρωα.